Το πιο σημαντικό σε αυτήν την ενέργεια είναι ότι χρησιμοποιήθηκαν "πρώην" πορτοφολάδες ώστε να μπορούν να βάζουν στις τσάντες και στις τσέπες των ανυποψίαστων επισκεπτών τα βιβλία. Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Υπάρχει Έλληνας πελάτης που θα δεχόταν την ιδέα να προσλάβει πορτοφολάδες για να γίνει σωστά η δουλειά? Μάλλον όχι. Από την άλλη βέβαια, θα το πρότεινε η διαφημιστική? Το πιθανότερο είναι όχι και στα 2 ερωτήματα. Δεν θέλουμε να τρομάξουμε τον πελάτη και θεωρούμε και αυτονόητο ότι θα το απορρίψει. Αν δεν γίνονται όμως προτάσεις θα συνεχίσουμε να βλέπουμε συνεχώς μέτριες δουλειές και να βραβεύουμε στα φεστιβάλ μας την λιγότερο χάλια δουλειά που προφανώς δεν έχει καμιά ελπίδα να διαγωνιστεί σε διεθνές επίπεδο. Αλλά τι σημασία έχει? Αφού ο πελάτης είναι χαρούμενος με τη μετριότητα γιατί να του χαλάσουμε τη ζαχαρένια? Γιατί να χάσουμε χρόνο να τον εκπαιδεύσουμε και να τον πάμε ένα βήμα πιο μπροστά? Ίσως γιατί αυτή είναι η δουλειά μας. Να χτίζουμε brands και όχι να κάνουμε φτηνά λογοπαίγνια για να ξεπετάξουμε τη δουλειά θεωρώντας ότι το επίπεδο του Έλληνα γι' αυτά είναι. Πώς γίνεται στην Ελλάδα και έχουν μαζευτεί όλα τα μεγάλα μυαλά στη διαφήμιση και στο marketing και θεωρούν όλους τους άλλους που είναι εκτός, ότι δεν καταλαβαίνουν και πολλά και η αντίληψή τους φτάνει μέχρι το σαχλό jingle και το λογοπαιγνιάκι της πλάκας? Ευτυχώς όμως που οι εξελίξεις στην τεχνολογία θα δώσουν ένα τέλος σε αυτήν την κατάσταση. Ο απλός κοινός θνητός έχει πια μια ανεξέλεγκτη δύναμη που εκφράζεται μέσα από τα social media. Η νέα γενιά μεγαλώνει σε ένα digital περιβάλλον, έχει ερεθίσματα από παντού, εκφράζεται ανοιχτά και είναι έτοιμη να ξεμπροστιάσει ή να εξυμνήσει κάθε ενέργεια που κάνουν οι μπράντες. Αν δεν καταφέρουν οι εταιρίες να τους μιλήσουν στη γλώσσα τους, θα το χάσουν το παιχνίδι και, όπως διαφαίνεται, θα το χάσουν άμεσα.
Advertising Agency: Marcel Paris, France
Executive Creative Directors: Anne de Maupeou, Frederic Temin
Copywriters / Art Directors: Souen Le Van, Romain Galli
No comments:
Post a Comment